“Geef de ander hoop”

Rond Pasen is er op het Ichthus lyceum al jaren aandacht voor de ander als medemens. Die aandacht voor de ander is de kern van de christelijke identiteit van deze school. Ondanks toetsen en allerlei andere verplichtingen willen wij op vrijwillige basis leerlingen juist op die dag de tijd geven om kennis te maken met anderen op verschillende manieren.

Ten eerste worden wij ons er bewust van dat er in onze directe omgeving mensen niet eens meer genoeg te eten hebben en daarom afhankelijk zijn van de Voedselbank Velzen. Wij hopen daarom dat alle leerlingen en collega’s die dat kunnen missen een artikel voor de Voedselbank meenemen.

Ten tweede wordt er een Vastenmaaltijd met boodschap georganiseerd. In de vastentijd voor Pasen kiezen mensen er vrijwillig voor om soberder te leven dan zij gewend zijn. Dat afzien van “genietingen” geeft hun besef van de waarde van het bestaan. Het geeft aanleiding om door een periode van relatief gemis, extra te focussen op wat er echt toe doet. In het geloof gaat het hier ook om het gericht zijn op de betekenis van de boodschap van Christus. In alle verhalen komt Hij over als iemand die zich inzet voor mensen die het moeilijk hebben. Vaak gaat hij daarbij in tegen de gevestigde orde. Iets betekenen voor anderen is vaak het opnemen voor zwakkeren, eenzamen, verdrukten of mensen die met de nek worden aangekeken. Juist deze mensen probeert Hij hoop te geven.

Ten derde zijn wij ons ervan bewust dat steeds meer mensen zich eenzaam voelen. Sinds Corona is het aantal mensen die zich alleen voelen in alle leeftijden toegenomen. Daarom is er op Witte donderdag een mogelijkheid opgenomen om een bejaarde in een in de buurt gelegen verzorgingshuis op te zoeken. Zo’n kort bezoekje doet mensen enorm goed en een heel kleine tijdinzet van een leerling van onze school kan een vereenzaamde bejaarde een fijne middag bezorgen.

Ten vierde organiseren wij een dialoog met een of twee mensen die als vluchteling in Nederland terecht zijn gekomen. Waaraan zijn zij ontkomen? Wat missen zij het meest? Hoe zijn zij hier ontvangen? Hoe ziet hun leven er nu uit? Hoe kijken wij tegen vluchtelingen aan? Wat verwachten wij zelf? Waar zijn wij eventueel bang voor? In een dialoog ontstaat er begrip voor elkaars situatie. In een dialoog leer je de ander kennen.

Ten vijfde krijgen 12 mensen uit de opvang voor minderjarige asielzoekers en 12 leerlingen van onze school de kans om tijdens het schilderen van elkaars portret elkaar te leren kennen.